Het is alweer laat wanneer J bij ons in bed kruipt omdat hij de slaap maar niet kan vatten. Het is een regelmatig terugkerend probleem. Ik schreef er al eerder over in het blog ssslapen!
Sinds J is geopereerd verlopen de avonden meestal weer erg moeizaam. Soms met strijd en huilen maar hij is ook vaak hele avonden druk in zijn kamer aan het spelen. Liedjes zingen, boekjes lezen en wachten tot wij naar bed komen. Deze avond had hij dat ook gedaan. Op de een of andere manier is het na zo'n avond makkelijker om te zeggen: "Kom maar even bij ons liggen", dan wanneer je de hele avond strijd hebt vanwege allerlei kleine smoesjes. Gek genoeg weten we dat de oorzaak in beide gevallen dezelfde is; de slaap niet kunnen vatten door een druk hoofd.
Als hij dan bij ons komt liggen merken we hoe onrustig hij is. Hij kriebelt aan zijn neus, zijn been schuift onophoudelijk heen en weer, hij zucht en smakt en slikt....
Papa vraagt: "Waar denk je dan allemaal aan, dat je niet kunt slapen?".
J: "Aan werken op school en spelen".
Papa: "Maar wordt je hoofd daar dan druk van? Wat zit er nog meer in je hoofd?".
J: "Een heleboel drukke mensen".
Papa: "Wat zijn ze aan het doen?".
J: "De hele aarde staat in brand en alle mensen doen druk met hun huizen".
Ik lig stilletjes aan de andere kant van het bed en slik even een klein brokje weg.
J vertelt daarna over hoe de huizen branden en de mensen eromheen bezig zijn hun spullen veilig te stellen. Papa zegt dat de brandweer toch wel komt om de brand te blussen. J heeft er hele duidelijke beelden bij. Dat de brand van het ene huis naar het andere gaat en dat er overal vuur is. De mensen kunnen er niets aan doen.
Vuur is een terugkerende angst voor hem. Hoe kan het toch dat dit hem bezig houdt?
Papa vraagt of J de kast nog in zijn hoofd heeft. Die met die laatjes waar hij dingen in kan stoppen waar hij niet aan wil denken. Samen stoppen ze het vuur erin. En de drukke mensen. Ze doen de kast dicht en openen een laatje uit de blijde kast. Iets leuks om aan te denken. Vakantie! Dat laatje wil hij wel.
De mannen liggen even stilzwijgend naast elkaar. J verstrengeld in de stevige armen van papa. Dan vraagt papa of J gaat slapen. Hij brengt J zonder mokken terug naar zijn bedje. J zoekt zijn favoriete slaaphouding. Zucht eens diep. Zegt "welterusten papa". En valt vredig in slaap.
Zorg delen maakt het minder zwaar. Begrip voor elkaar zorgt voor vertrouwen om dat te kunnen doen.