Onderzoek naar autisme

"Slikken van foliumzuur tijdens zwangerschap verkleint kans op het krijgen van een kind met autisme."
"Wonen langs een drukke snelweg vergroot kans op het krijgen van een kind met autisme."
"Griep tijdens de zwangerschap vergroot kans op krijgen van een kind met autisme."

Zomaar wat onderzoekjes van de laatste tijd.
Bij het lezen van die onderzoeken begint er altijd wat te borrelen. Het zijn dubbele gevoelens maar in eerste instantie is er een schuldgevoel. Had ik het dan anders moeten doen tijdens mijn zwangerschap? Is het mijn schuld dat mijn zoon anders geboren is? (hoewel ik gewoon foliumzuur heb geslikt, nooit griep heb gehad en ach sorry, ik woon toevallig wel in de buurt van een drukke snelweg). Ik weet dat veel moeders ook dit soort gedachten hebben bij het lezen van weer zo'n bericht. Maar de laatste tijd raak ik er ook steeds vaker door geïrriteerd. Waarom moet er toch iedere keer onderzoek gedaan worden hoe autisme voorkomen kan worden? Is het zo verschrikkelijk om een kind met autisme te hebben?
Ja, deze kinderen hebben veel begeleiding nodig, leggen een zware druk op gezin en omgeving. En ja, 'ze' kosten de maatschappij geld. Hulpverlening, medicatie, speciale scholen. Sommige van deze kinderen zullen niet zelfstandig kunnen wonen, geen medicijn tegen kanker uitvinden, of ons land verdedigen tijdens een oorlog. Maar wordt het niet eens tijd dat we kijken naar de kwaliteiten van deze kinderen? Kinderen met autisme hebben een andere kijk op de wereld. Ze zien niet alleen de dingen anders, ze hebben ook een uitzonderlijk goed gehoor en zijn daardoor vaak enorm muzikaal. Ze kunnen erg analytisch denken en zijn erg gevoelig. Recente onderzoeken (die onderzoeken die wel nut hebben) tonen aan dat kinderen met autisme niet per definitie een stoornis hebben maar dat er eerder sprake is van een vertraagde ontwikkeling. Dit komt ook overeen met onderzoeken die aantonen dat op latere leeftijd bepaalde symptomen van autisme minder worden of zelfs helemaal verdwijnen. Kijk, de meest belangrijke personen uit de geschiedenis zijn diegene die op een andere manier konden kijken, denken, dingen vanuit een ander perspectief konden benaderen. Waarom deze mensen proberen te elimineren van ons DNA?
Zouden we er niet veel verstandiger aan doen om al dat geld van die onderzoeken eens te stoppen in onderzoek naar hoe we deze kinderen beter kunnen helpen? Hoe we ervoor kunnen zorgen dat ze zich met hun mooie kanten kunnen ontwikkelen en de uitzonderingen kunnen zijn die onze maatschappij nodig heeft? Dat we ze niet veroordelen vanwege het feit dat ze niet zijn zoals dat in ons plaatje past. Maar dat we ze de kans geven om te kunnen zijn wie ze wìllen zijn. Dwars tegen de prestatiemaatschappij en de norm in.

En als we nou eens afstappen van die norm en die verwachting, wat zie ik dan? Ik zie mijn zoon, een prachtig klein spontaan mens. En ik bedenk wat hij me heeft gebracht in de 6 jaar dat dit ventje op de wereld rond loopt. En nu eens niet het niet uitkomen van verwachtingen, dromen die ik had toen ik aan kinderen begon. Of hoe moeilijk het is om het ideaalplaatje los te laten, accepteren dat het anders loopt, de moeilijke tijd die we gekend hebben en de problemen waar we nog voor komen te staan. Nee, ik kijk vooral naar wat hij voor mij betekent heeft op een positieve manier. Door hem ben ik anders gaan kijken, vooroordelen steeds meer aan het loslaten. Ik heb hele mooie mensen ontmoet die ik anders nooit gekend had, ik ben een betere juf geworden op school omdat ik niet alleen anders kijk naar hem maar ook anders naar de kinderen in mijn klas. Ik laat verwachtingen en prestaties steeds beter los en begin steeds meer maling te hebben aan wat een ander ervan vindt. Dit doet hij niet alleen met mij, ook met de gezinsleden en in mindere mate ook met familieleden. Tot nu toe hebben zowel zijn school, als zijn zwemleraar àls zijn judoleraar aangegeven het een uitdaging te vinden om het zo goed mogelijk voor hem te organiseren. Ook zij leren anders te kijken, ruimte te maken voor ontwikkeling.

Nee, ik heb geen kind op de wereld gezet dat het medicijn tegen kanker gaat uitvinden. Ik heb een kind op de wereld gezet dat op een andere manier zijn bijdrage kan leveren aan deze maatschappij. Ik heb een heel mooi, lief en prachtig persoon op de wereld gezet waar we ontzettend veel van houden. Een kind dat van mij een beter mens heeft gemaakt.

Onderzoek om autisme te voorkomen? Liever niet!