zaterdag 18 mei 2013

Welkom voor Coaching in je dag

Met ingang van Mei 2013 schrijf ik tweewekelijks een blog voor de site van de praktijk Coaching in je dag. Dit is het eerste blog.
 
Welkom!

Het kwam als een schok, 1,5 jaar geleden de dag voor kerst. Diagnose autisme! Gesteld door de kinderpsychiater in een Universitair ziekenhuis. We waren al langer bezig via een diagnostisch centrum. Het gevoel dat er iets niet helemaal ‘normaal’ was, wat resulteerde in problemen bij de opvoeding, was er al heel lang. Bij het diagnostisch centrum was de voorlopige diagnose NLD met een vermoeden van ADHD. Autisme was al in een eerder stadium van tafel geveegd. Dat het hier toch op uit zou draaien, daar hadden we nooit rekening mee gehouden. Wij reageerden wisselend op dit nieuws. Manlief was vooral verdrietig en keek meteen vooruit. Wat voor toekomst stond hem te wachten? Hoe zou ons leven eruit gaan zien? Een ideaalbeeld viel op dat moment in stukjes uiteen. Bij mij was er vooral onbegrip rond de diagnose. Ik probeerde manlief op te monteren door te zoeken naar argumenten waarom deze diagnose niet juist zou zijn. Autistische kinderen zijn toch die kinderen die moeilijk contact maken, niet gericht op mensen of sociale interactie in welke vorm dan ook? Wist ik veel toen! Onze zoon was alles behalve dat. Op een vreemde manier, dat wel. Ongeremd naar volwassenen, ook als het onbekenden waren. En een gesprekje met hem was altijd eenrichtingsverkeer. De arts voorspelde dat door gebruik van medicatie de ADHD kenmerken naar de achtergrond zouden verdwijnen en de autisme kenmerken duidelijker zouden optreden. En dat is precies wat er ook gebeurde!

Autisme, nu weet ik wel beter. Ik ben me gaan inlezen en verdiepen in de stoornis, leerde mensen kennen via internet. Ik begon met het schrijven van een blog waar veel andere ouders herkenning in lezen en waar ik veel positieve reacties op krijg. En ‘opeens’ was ik van onzekere zoekende moeder, ervaringsdeskundige geworden. Het delen van die ervaringen vind ik prettig. En gezien het aantal pageviews op mijn blog geldt dit niet alleen voor mij. Bovendien probeer ik door middel van mijn blog bekendheid te geven aan de complexiteit van de stoornis autisme. Ik weet uit eigen ervaring dat het onbegrip van de buitenwereld erg groot is. Dat je een overbezorgde moeder lijkt te zijn, te negatief. Aan de buitenkant is immers vaak niet zoveel te zien. Maar achter gesloten deuren in de veilige thuishaven, daar is de plek waar het kind met autisme zich uit en voor de grootste problemen zorgt. Bovendien heerst nog steeds dat beeld over autisme dat ik ook had. Autisme wordt nooit gekoppeld aan kinderen die zo spontaan en sociaal ogen als onze zoon.

Dus toen ik gevraagd werd om een tweewekelijks blog te gaan schrijven voor op de site van Coaching in je dag hoefde ik daar niet lang over na te denken. Mijn blog gekoppeld aan zo’n mooie praktijk en daar mijn ervaringen delen, dat is toch een prachtige kans! Hopelijk kan ik u dat stukje herkenbaarheid bieden waar ik al die tijd zo naar op zoek ben geweest. En als u behoort tot de ‘buitenwereld’ hoop ik dat ik u inzicht kan geven in de ingewikkelde gezinssituatie waar uw kind, broer, zus of vriendin in terecht gekomen is. En dat u daarmee begrip heeft voor hun onzekerheden en strubbelingen bij de opvoeding. Dat u weet dat zij alles doen vanuit de onvoorwaardelijke liefde voor hun kind. En net even een beetje (of soms veel ) harder moeten knokken voor dingen die voor anderen heel vanzelfsprekend zijn. Zorg delen maakt het minder zwaar. Begrip voor elkaar zorgt voor vertrouwen om dat te kunnen doen.

Ik ben Marjolein, moeder van 2 kinderen. De oudste J is geboren in 2006 en heeft autisme met ADHD (kenmerken). De jongste is een meisje, geboren in 2008. Ik ben getrouwd en werk als leerkracht in het basisonderwijs. Vanaf nu geef ik u elke 2 weken een kijkje in ons leven. Ik hoop dat u mijn blogs met plezier en soms ontroering zult lezen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten